Υπάρχει το άλλο μας μισό;

Όποιον άνθρωπο κι αν ρωτήσεις, σε όποια συζήτηση ερωτικού περιεχομένου κι αν σταθείς, όλα καταλήγουν στην κλασική μελό ατάκα «το άλλο μου μισό».

Υπήρξαν στιγμές που πίστεψα πως το άλλο μας μισό, υπάρχει εκεί έξω και περιφέρεται μόνο του μέσα στις κρύες νύχτες του χειμώνα και στις καυτές ημέρες του καλοκαιριού, ψάχνοντας διακαώς τον τρόπο να μας πλησιάσει. Βλέπεις, ανήκω κι εγώ στην κατηγορία εκείνων των ανθρώπων που ζούσαν επ’ αόριστον στο παραμυθένιο ροζ συννεφάκι.

Δεν μπορώ να εξηγήσω την πολυπόθητη εκείνη ανάγκη που νιώθουμε όλοι βαθιά μέσα μας, να πιστεύουμε ότι ανήκουμε κάπου ή καλύτερα σε κάποιον.

Οι έρωτες και οι σχέσεις δεν υπήρξαν ποτέ σαν σταθερά στη ζωή μας κι οι άνθρωποι αλλάζουμε τόσο πολύ με την πάροδο του χρόνου, που τελικά καταλήγουν όλα αυτά σε έναν φαύλο κύκλο γύρω απ’ τον ίδιο μας τον εαυτό και το τραυματικά ψυχολογικά συμπέρασμα πως «Κανείς δεν είναι κανενός» και πως «Τίποτα δεν κρατά για πάντα».

Οι άνθρωποι ανήκουμε στην κατηγορία των ζώων εκείνων που δε μπορούν να παραμείνουν πιστά μέχρι το τέλος κι αυτό νομίζω πως δείχνει κάτι.

Το άλλο μισό που όλοι ψάχνουμε ή που νομίζουμε πως βρίσκουμε κάθε φορά, ίσως να είναι και μία εξιδανικευμένη εικόνα που επεκτείνεται σταδιακά από την εμφάνιση στην πράξη, στα λόγια και στις συνήθειες της καθημερινότητας, με αποτέλεσμα τη διάβρωση της προσω

πικότητας του καθενός που εμείς χρίζουμε σαν άλλο μας μισό.

Ο καθένας μας προσδίδει διαφορετικά χαρακτηριστικά στο άλλο του μισό, μα όλοι έχουμε έναν κοινό παρονομαστή κι αυτός είναι ο σεβασμός που θα κυριαρχεί ανάμεσα στο ζευγάρι, αλλά ξεχνάμε πως τον σεβασμό τον κερδίζεις και δεν σου χαρίζεται. Από εκεί και έπειτα η σχέση γίνεται ένα «μνημόνιο» με χίλιες δυο τροπολογίες που ορίζουμε είτε εμείς, είτε ο σύντροφός μας, με αποτέλεσμα να γκρεμίζεται αυτός ο αέρινος ροζ κόσμος που είχαμε χτίσει με τόσες καρδούλες και με τόσους φτερωτούς αγγέλους με τόξα και με βέλη.

Οι σχέσεις αποτελούν το 85% της ανθρώπινης ανάγκης και συναισθηματικής επιβίωσης και σίγουρα όλοι επιθυμούμε να έχουμε έναν άνθρωπο που θα μιλάμε μαζί του μέχρι το πρωί για όλα όσα μας απασχολούν και που θα ερωτοτροπούμε μαζί του ολόκληρα μερόνυχτα, αλλά νιώθω πως ξεχνάμε κάτι… Κι αυτό το κάτι δεν είναι τίποτα περισσότερο απ’ τον ίδιο μας τον εαυτό!

Η κάθε σχέση που χτίζουμε γύρω μας, είναι σχεδόν πάντα μία σανίδα συναισθηματικής και κοινωνικής σωτηρίας, η οποία περιθωριοποιεί την μοναξιά μας και μας κάνει αυτομάτως να νιώθουμε πως ανήκουμε κάπου, σε κάποιον και για κάποιον λόγο που δε μπορούμε να το εξηγήσουμε, αυτό καταπραΰνει κάθε μας ανασφάλεια και προσωπική μας αμφιβολία!

Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω, είναι ο λόγος για τον οποίο χρειαζόμαστε ένα άλλο μισό για να τα βρούμε με τον εαυτό μας!

Νομίζω πως όσο μεγαλώνουμε, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε ποιοι είμαστε και η σχέση με τον εαυτό μας διανύει καλύτερους καιρούς, με την αποδοχή να κρατάει τα ηνία της καθημερινότητας μας.

Εννοείται πως δεν παροτρύνω κανέναν να μείνει μόνος του, αλλά παροτρύνω να αγαπήσουμε όλοι μας τους εαυτούς μας με τον ίδιο τρόπο που θα αγαπούσαμε το άλλο μας μισό. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο! Αν σκεφτούμε πως δε γίνεται να αγαπήσουμε αν δεν έχουμε αγαπήσει πρώτα εμάς τους ίδιους, τότε δε θα υπάρχει αυτή η συναισθηματικά χαώδης αναζήτηση του άλλου μας μισού, δε θα πληγώνονται οι άνθρωποι που θα έρχονται κοντά μας και φυσικά θα είμαστε σίγουρα λίγο πιο σωστοί απέναντι σε αυτόν που θα στέκεται στο πλευρό μας.

Ο έρωτας είναι μεγάλη υπόθεση, η αγάπη όμως είναι χίλιες φορές μεγαλύτερη!

Η συνεννόηση με τον άνθρωπό σου και ο ουσιαστικός διάλογος, είναι τα χαρακτηριστικά εκείνα που δένουν τις σχέσεις, όπως δένει το μέλι με το ψωμί κι όχι η εξιδανίκευση όλων εκείνων των μικρών λεπτομερειών που νομίζουμε πως μας ενθουσιάζουν!

Οι μικρές αυτές λεπτομέρειες αντλούνται από εμάς τους ίδιους και μόνο. Άλλες φορές ισχύει πως θα πάρεις ό,τι δώσεις κι άλλες φορές όχι. Εμείς απλά προκαλούμε να ανοίξει εκείνος ο διακόπτης που μας κάνει να εθελοτυφλούμε απέναντι στον καθένα που μας ελκύει είτε εξωτερικά είτε πνευματικά!

Το θέμα είναι να είσαι ο ίδιος η συμπλήρωσή σου κι όχι κάποιος άλλος που τον έχεις «σκιαγραφήσει» μέσα στα άδυτα του μυαλού σου και που πολλές φορές τον βλέπεις μπροστά σου επειδή γίνεσαι έρμαιο των συναισθηματικών κενών σου!

Το άλλο σου μισό δεν είναι κανένας άλλος πέρα απ’ τον ίδιο σου τον εαυτό!

#άλλομαςμισό #σχέσεις #ερωτικέςσχέσεις #ΜαρίαΣμυρνιωτάκη